Συνέντευξη με τον Παναγή Κουτσοκώστα - Μέρος Β'
Ερωτήσεις : Ερμιόνη Ευστρατιάδου και Ζωή Οικονόμου
Επιμέλεια : Λευκή Δήμου, Ευαγγελία Αρβανιτίδου, Αλέξανδρος Παντελάκης
Φωτογραφίες: Σοφία Μαυροπούλου, Δημήτρης Φραγκάκης, PSari Visual Productions
Στα πλαίσια του ΠΔΚ 2015, συνομιλήσαμε με τον έναν εκ των κεντρικών επιμελητών, Παναγή Κουτσοκώστα για το φετινό θέμα, τη διαδικασία επιλογής των καλλιτεχνών και τις διαδικασίες για τη φετινή διοργάνωση. Ακολουθεί το δεύτερο μέρος της συνέντευξης που μας παραχώρησε:
Ο στόχος της έκθεσης της Ταυτοετερότητας ήταν ο ελεύθερος προσδιορισμός της έμφυλης ταυτότητας. Βρήκατε πολέμιους στην προσπάθεια σας γι αυτή την έκθεση; Οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν αναμενόμενες ή σας ξάφνιασαν;
Σε σχέση με την έκθεση, τη διοργάνωση αυτή καθ’ εαυτή η συνεργασία ήταν άψογη σε όλα τα επίπεδα και με το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης και με την επιμελήτρια Συραγώ Τσιάρα και το Θοδωρή Μάρκου και με το Thessaloniki Pride και με το Δήμο Θεσσαλονίκης και φυσικά και μεταξύ μας. Η συνεργασία ήταν άψογη σε όλα τα επίπεδα δεν το λέω τυπικά, ισχύει, υπήρχε συνεννόηση. Υπήρχε συνεργασία ήδη πολύ καιρό πριν, και με τους καλλιτέχνες, και τα δύο project, και στην Ταυτοετερότητα και στο But Still In One Piece που διαχειριζόμαστε σαν Κόδρα και δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Υπήρχε αναμενόμενη μεγάλη προσέλκυση του κοινού, χαρήκαμε πάρα πολύ γι’ αυτό, δεν είχαμε ουσιαστικές αντιδράσεις, πέρα από αυτά που είχαν να κάνουν με το Thessaloniki Pride. Να συμπληρώσω ότι η έκθεση δεν πραγματεύεται μόνο το κομμάτι της έμφυλης ταυτότητας, αλλά το θέμα του αυτοπροσδιορισμού αυτού καθ’ εαυτού οπότε μας αγγίζει και μας αφορά όλους.
Όσον αφορά το δικό σας κομμάτι της έκθεσης της Ταυτοετερότητας στο Δημαρχείο, θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια παραπάνω όσον αφορά το συγκεκριμένο κομμάτι;
Χρησιμοποιήσαμε την τεχνογνωσία που έχουμε κατακτήσει τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή το www.plartform.gr από το platform και το art και απευθύναμε ένα ανοιχτό κάλεσμα όπως κάνουμε σε πολλές δημόσιες εκθέσεις. Η διαχείριση εδώ έπρεπε να γίνει λίγο πιο προσεχτικά με την έννοια ότι δεν μπορούσαν να γίνουν μεταφορές έργων και έπρεπε να είμαστε άμεσοι. Γι αυτό το λόγο ζητήσαμε αποκλειστικά ψηφιακά έργα, animation, 3D, ψηφιακές φωτογραφίες. Απευθύναμε ένα διεθνές κάλεσμα, γι αυτό και οι διεθνείς συμμετοχές των 11 συνολικά καλλιτεχνών, υπάρχουν κάποιοι Έλληνες και αρκετοί ξένοι, που χαρήκαμε πάρα πολύ που τους είδαμε και τους ίδιους στην έκθεση. Δυστυχώς δεν μπορούσαμε να καλύψουμε τα έξοδα αλλά ήρθαν από μόνοι τους οπότε αυτό μας χαροποίησε πάρα πολύ. Βλέπουμε τους καλλιτέχνες πίσω από τα έργα τους και βλέπουμε όλη αυτή τη ψυχή που έχει δημιουργήσει αυτό το κομμάτι. Απευθύναμε, λοιπόν, το ανοιχτό κάλεσμα, κάναμε την επιτροπή, όπου αποφασίσαμε κάποια έργα, τα οποία πραγματεύονταν εικαστικά αυτά τα ερωτήματα που είχαμε θέσει. Η σκέψη ήταν να μην παρουσιαστούν «ξερά» μέσω κάποιου προτζέκτορα μόνο, αλλά να διαμορφώσουμε και μία συνθήκη μέσα στην οποία θα μπορέσει να πραγματωθεί και αυτή η επικοινωνία τελικά.
Η συνεργασία σας με την Ανθή Αργυρίου, το Δημήτρη Μιχάλαρο και τη Σοφία –Ελίζα Μπουράτση πώς είναι;
Είναι μία ενδιαφέρουσα συνεργασία. Ξεκίνησε από πέρσι, γνωριστήκαμε μέσα από την ανάγκη της έκθεσης του ΠΔΚ. Από την πρώτη στιγμή θέλαμε να αλλάξουμε κάποια πράγματα, ήρθαμε σε συνεννόηση μεταξύ μας και αλλάξαμε το μοντέλο του Κόδρα αυτό καθ’ αυτό. Δηλαδή παρουσιάσαμε το artists in residency , τις ατομικές εκθέσεις, φυσικά το Kodra Fresh που βγήκε στην πόλη, βγήκε στα μουσεία, αλλά και άλλες εκθέσεις που έγιναν σε συνεργασία με τις Εφορίες Αρχαιοτήτων. Φέτος θέλαμε να το συνεχίσουμε αυτό το μοντέλο, έχουμε το συνολικό προγραμματισμό και τη συνολική ευθύνη του φεστιβάλ αλλά αποφασίσαμε τις ατομικές εκθέσεις να τις περιχαρακώσουμε με σκοπό να γίνουν πιο άμεσα κάποιες διεργασίες, δηλαδή η επιλογή των καλλιτεχνών, η επίσκεψη στα εργαστήρια, γίνονται κατά μόνας οπότε αυτό διευκόλυνε τις διεργασίες. Έτσι, ο καθένας κατορθώνει να αρθρώσει το λόγο του σε μία συνολική ομπρέλα αλλά και από μόνος του να καταθέσει διαφορετικές εκφάνσεις της θεματικής, δηλαδή του σφάλματος. Η συνεργασία είναι άψογη, πολύ θετική, ο καθένας προέρχεται από ένα διαφορετικό χώρο και η Σοφία-Ελίζα Μπουράτση προέρχεται και αυτή από μία άλλη χώρα και συνθέσαμε τελικά ένα παζλ , δηλαδή το βλέπω ως διαφορετικές γραμμές, ως διαφορετικές συνισταμένες, που ενώνονται τελικά σε ένα ενιαίο σύνολο. Προάγει κάτι πάντα ως ομάδα, μαθαίνουμε να ζούμε ως ομάδα, κανείς δεν μπορεί να ζήσει μόνος του.
Χωρίς να θέλουμε να κάνουμε διακρίσεις, υπάρχει κάποιο έργο ,κάποιου καλλιτέχνη , το οποίο έχετε ξεχωρίσει στο φετινό Κόδρα;
Μου άρεσε του Σαντζες στο Kodra Fresh, με τον σκύλο, όπου βλέπεις πολλές εκφάνσεις της ταυτότητας, πολλές εκφάνσεις των εντολών, και πως αυτές τελικά δημιουργούν ένα σφάλμα, αλλά τελικά δεν ξέρεις και ποιο είναι το αποτέλεσμα, δηλαδή ο γερμανικός ποιμενικός, μία συμβολική φιγούρα, κουβαλάει και το pedigree και αυτή τη ταυτότητα της καταγωγής, μιας καθαρής καταγωγής ενός γερμανικού λυκόσκυλου και με συγκεκριμένα πολύ επιθετικά χαρακτηριστικά, δίνονται στη γλώσσα την οποία μπορεί να κατανοήσει λόγω καταγωγής, που αυτό δεν ισχύει βέβαια αλλά υπάρχει πολύ έντονα στο video , δηλαδή, είναι κομμάτι και της ταυτότητας αυτό, και αυτές οι αυστηρές εντολές όπου τελικά δεν πραγματώνεται τίποτα και βλέπεις τελικά έναν σκύλο να κάθεται και να αδιαφορεί και υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας.
Θα προτιμούσατε να συμμετέχετε ως καλλιτέχνης στο Κόδρα ή σας αρκεί που είστε επιμελητής.
Οι σπουδές μου είναι θεωρητικές. Αυτό το ήξερα από την αρχή, το πως θα μπορούσα να ασχοληθώ. Είναι ένα ερώτημα τα τελευταία χρόνια και στο εξωτερικό, κατά πόσο ο επιμελητής γίνεται και καλλιτέχνης και ο καλλιτέχνης μπορεί να γίνει επιμελητής. Κατά την άποψη μου αυτό που κάνουμε εδώ ως επιμελητές είναι και ένα μετα-έργο, κατά κάποιον τρόπο, δηλαδή, δημιουργούμε μία συνολική αφήγηση και είμαι ικανοποιημένος από αυτό το πράγμα. Δημιουργούμε ένα σύνολο και μεταφράζουμε το έργο σε κάποια άλλα επίπεδα, αυτό είναι μία διάσταση μετα-έργου, να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις ένα επιμελητικό αφηγηματικό σύνολο με τα έργα του καλλιτέχνη που ο ίδιος τα γνωρίζει μεν αλλά μπορεί να δώσει και άλλες αφηγήσεις και άλλα επίπεδα. Επομένως όχι δεν θα ήθελα να συμμετέχω ως καλλιτέχνης, νομίζω ότι ήδη πραγματώνεται κάτι από αυτές τις σκέψεις.
Ερωτήσεις : Ερμιόνη Ευστρατιάδου και Ζωή Οικονόμου
Επιμέλεια : Λευκή Δήμου, Ευαγγελία Αρβανιτίδου, Αλέξανδρος Παντελάκης
Φωτογραφίες: Σοφία Μαυροπούλου, Δημήτρης Φραγκάκης, PSari Visual Productions
Στα πλαίσια του ΠΔΚ 2015, συνομιλήσαμε με τον έναν εκ των κεντρικών επιμελητών, Παναγή Κουτσοκώστα για το φετινό θέμα, τη διαδικασία επιλογής των καλλιτεχνών και τις διαδικασίες για τη φετινή διοργάνωση. Ακολουθεί το δεύτερο μέρος της συνέντευξης που μας παραχώρησε:
Ο στόχος της έκθεσης της Ταυτοετερότητας ήταν ο ελεύθερος προσδιορισμός της έμφυλης ταυτότητας. Βρήκατε πολέμιους στην προσπάθεια σας γι αυτή την έκθεση; Οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν αναμενόμενες ή σας ξάφνιασαν;
Σε σχέση με την έκθεση, τη διοργάνωση αυτή καθ’ εαυτή η συνεργασία ήταν άψογη σε όλα τα επίπεδα και με το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης και με την επιμελήτρια Συραγώ Τσιάρα και το Θοδωρή Μάρκου και με το Thessaloniki Pride και με το Δήμο Θεσσαλονίκης και φυσικά και μεταξύ μας. Η συνεργασία ήταν άψογη σε όλα τα επίπεδα δεν το λέω τυπικά, ισχύει, υπήρχε συνεννόηση. Υπήρχε συνεργασία ήδη πολύ καιρό πριν, και με τους καλλιτέχνες, και τα δύο project, και στην Ταυτοετερότητα και στο But Still In One Piece που διαχειριζόμαστε σαν Κόδρα και δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα. Υπήρχε αναμενόμενη μεγάλη προσέλκυση του κοινού, χαρήκαμε πάρα πολύ γι’ αυτό, δεν είχαμε ουσιαστικές αντιδράσεις, πέρα από αυτά που είχαν να κάνουν με το Thessaloniki Pride. Να συμπληρώσω ότι η έκθεση δεν πραγματεύεται μόνο το κομμάτι της έμφυλης ταυτότητας, αλλά το θέμα του αυτοπροσδιορισμού αυτού καθ’ εαυτού οπότε μας αγγίζει και μας αφορά όλους.
Όσον αφορά το δικό σας κομμάτι της έκθεσης της Ταυτοετερότητας στο Δημαρχείο, θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια παραπάνω όσον αφορά το συγκεκριμένο κομμάτι;
Χρησιμοποιήσαμε την τεχνογνωσία που έχουμε κατακτήσει τα προηγούμενα χρόνια, δηλαδή το www.plartform.gr από το platform και το art και απευθύναμε ένα ανοιχτό κάλεσμα όπως κάνουμε σε πολλές δημόσιες εκθέσεις. Η διαχείριση εδώ έπρεπε να γίνει λίγο πιο προσεχτικά με την έννοια ότι δεν μπορούσαν να γίνουν μεταφορές έργων και έπρεπε να είμαστε άμεσοι. Γι αυτό το λόγο ζητήσαμε αποκλειστικά ψηφιακά έργα, animation, 3D, ψηφιακές φωτογραφίες. Απευθύναμε ένα διεθνές κάλεσμα, γι αυτό και οι διεθνείς συμμετοχές των 11 συνολικά καλλιτεχνών, υπάρχουν κάποιοι Έλληνες και αρκετοί ξένοι, που χαρήκαμε πάρα πολύ που τους είδαμε και τους ίδιους στην έκθεση. Δυστυχώς δεν μπορούσαμε να καλύψουμε τα έξοδα αλλά ήρθαν από μόνοι τους οπότε αυτό μας χαροποίησε πάρα πολύ. Βλέπουμε τους καλλιτέχνες πίσω από τα έργα τους και βλέπουμε όλη αυτή τη ψυχή που έχει δημιουργήσει αυτό το κομμάτι. Απευθύναμε, λοιπόν, το ανοιχτό κάλεσμα, κάναμε την επιτροπή, όπου αποφασίσαμε κάποια έργα, τα οποία πραγματεύονταν εικαστικά αυτά τα ερωτήματα που είχαμε θέσει. Η σκέψη ήταν να μην παρουσιαστούν «ξερά» μέσω κάποιου προτζέκτορα μόνο, αλλά να διαμορφώσουμε και μία συνθήκη μέσα στην οποία θα μπορέσει να πραγματωθεί και αυτή η επικοινωνία τελικά.
Η συνεργασία σας με την Ανθή Αργυρίου, το Δημήτρη Μιχάλαρο και τη Σοφία –Ελίζα Μπουράτση πώς είναι;
Είναι μία ενδιαφέρουσα συνεργασία. Ξεκίνησε από πέρσι, γνωριστήκαμε μέσα από την ανάγκη της έκθεσης του ΠΔΚ. Από την πρώτη στιγμή θέλαμε να αλλάξουμε κάποια πράγματα, ήρθαμε σε συνεννόηση μεταξύ μας και αλλάξαμε το μοντέλο του Κόδρα αυτό καθ’ αυτό. Δηλαδή παρουσιάσαμε το artists in residency , τις ατομικές εκθέσεις, φυσικά το Kodra Fresh που βγήκε στην πόλη, βγήκε στα μουσεία, αλλά και άλλες εκθέσεις που έγιναν σε συνεργασία με τις Εφορίες Αρχαιοτήτων. Φέτος θέλαμε να το συνεχίσουμε αυτό το μοντέλο, έχουμε το συνολικό προγραμματισμό και τη συνολική ευθύνη του φεστιβάλ αλλά αποφασίσαμε τις ατομικές εκθέσεις να τις περιχαρακώσουμε με σκοπό να γίνουν πιο άμεσα κάποιες διεργασίες, δηλαδή η επιλογή των καλλιτεχνών, η επίσκεψη στα εργαστήρια, γίνονται κατά μόνας οπότε αυτό διευκόλυνε τις διεργασίες. Έτσι, ο καθένας κατορθώνει να αρθρώσει το λόγο του σε μία συνολική ομπρέλα αλλά και από μόνος του να καταθέσει διαφορετικές εκφάνσεις της θεματικής, δηλαδή του σφάλματος. Η συνεργασία είναι άψογη, πολύ θετική, ο καθένας προέρχεται από ένα διαφορετικό χώρο και η Σοφία-Ελίζα Μπουράτση προέρχεται και αυτή από μία άλλη χώρα και συνθέσαμε τελικά ένα παζλ , δηλαδή το βλέπω ως διαφορετικές γραμμές, ως διαφορετικές συνισταμένες, που ενώνονται τελικά σε ένα ενιαίο σύνολο. Προάγει κάτι πάντα ως ομάδα, μαθαίνουμε να ζούμε ως ομάδα, κανείς δεν μπορεί να ζήσει μόνος του.
Χωρίς να θέλουμε να κάνουμε διακρίσεις, υπάρχει κάποιο έργο ,κάποιου καλλιτέχνη , το οποίο έχετε ξεχωρίσει στο φετινό Κόδρα;
Μου άρεσε του Σαντζες στο Kodra Fresh, με τον σκύλο, όπου βλέπεις πολλές εκφάνσεις της ταυτότητας, πολλές εκφάνσεις των εντολών, και πως αυτές τελικά δημιουργούν ένα σφάλμα, αλλά τελικά δεν ξέρεις και ποιο είναι το αποτέλεσμα, δηλαδή ο γερμανικός ποιμενικός, μία συμβολική φιγούρα, κουβαλάει και το pedigree και αυτή τη ταυτότητα της καταγωγής, μιας καθαρής καταγωγής ενός γερμανικού λυκόσκυλου και με συγκεκριμένα πολύ επιθετικά χαρακτηριστικά, δίνονται στη γλώσσα την οποία μπορεί να κατανοήσει λόγω καταγωγής, που αυτό δεν ισχύει βέβαια αλλά υπάρχει πολύ έντονα στο video , δηλαδή, είναι κομμάτι και της ταυτότητας αυτό, και αυτές οι αυστηρές εντολές όπου τελικά δεν πραγματώνεται τίποτα και βλέπεις τελικά έναν σκύλο να κάθεται και να αδιαφορεί και υπάρχει έλλειψη επικοινωνίας.
Θα προτιμούσατε να συμμετέχετε ως καλλιτέχνης στο Κόδρα ή σας αρκεί που είστε επιμελητής.
Οι σπουδές μου είναι θεωρητικές. Αυτό το ήξερα από την αρχή, το πως θα μπορούσα να ασχοληθώ. Είναι ένα ερώτημα τα τελευταία χρόνια και στο εξωτερικό, κατά πόσο ο επιμελητής γίνεται και καλλιτέχνης και ο καλλιτέχνης μπορεί να γίνει επιμελητής. Κατά την άποψη μου αυτό που κάνουμε εδώ ως επιμελητές είναι και ένα μετα-έργο, κατά κάποιον τρόπο, δηλαδή, δημιουργούμε μία συνολική αφήγηση και είμαι ικανοποιημένος από αυτό το πράγμα. Δημιουργούμε ένα σύνολο και μεταφράζουμε το έργο σε κάποια άλλα επίπεδα, αυτό είναι μία διάσταση μετα-έργου, να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις ένα επιμελητικό αφηγηματικό σύνολο με τα έργα του καλλιτέχνη που ο ίδιος τα γνωρίζει μεν αλλά μπορεί να δώσει και άλλες αφηγήσεις και άλλα επίπεδα. Επομένως όχι δεν θα ήθελα να συμμετέχω ως καλλιτέχνης, νομίζω ότι ήδη πραγματώνεται κάτι από αυτές τις σκέψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου